الگوی باغ شهر در دل کویر

زیر آلاچیق نشسته بودیم که بوی رنگ همسایه کناری، ما را به بیرون از آلاچیق رهنمون ساخت. هر کس به سویی من زیر اندازی در زیر سایه درخت پر شکوفه پرتقال پهن کردم و بالشتی زیر سر. چشم به آسمان زیبا، و پرواز با شوق پروانه ها میان  برگهای سبز ، مکش شیره گلها توسط زنبوران عسل، دوختم و به شکار بوی عطر گل درختان پرتغال و نارنج که توسط نسیم خنک و مطبوع جابجا می شد پرداختم .

برای لحظاتی، سختی استخوان بدن را به سختی سنگفرش سپرده و موهایم را به دست نوازشگر پنجه باد دادم و با گوش سپردن به صدای بلبل گونه پرندگان و شادی بازی کودکان لحظاتی آرمیدم.   

چندین سال پیش هم که به اطراف شهر لار رفته بودم، استفاده از الگوی باغ شهرها را دیده و بررسی کرده بودم و فکر می کردم تنها همان یک مورد است. اما امسال هم مورد دیگری را مشاهده کردم، و متوجه شدم این روش در حال توسعه است.

روش کار به این صورت است که یک سرمایه گذار  زمین بزرگ و غیر قابل کشت را در فاصله 20-30 کیلومتری شهر (لار)  با قیمت مناسب مثلا کمتر از متری 1000 تومان خریداری می کند و آنرا بعد از تفکیک به قطعات حدود 3000 متر به فروش می رساند سپس هزینه حصار کشی و خیابان کشی های داخلی را دریافت و یا طبق ضوابطی به خود مالک موکول می کند.

نکته قابل توجه روش خاصی است که برای کاشت مرکبات در این زمینهای سنگلاخی ( در واقع منطقه مورد نظر در بین راه لار به بندر خمیر قبلا بستر دریا بوده است ) ابتدا گودالی حفر می کنند به قطر و عمق تقریبی 3 متر و داخل آن خاک مناسب می ریزند و متناسب رشد درخت گودال را پر کرده و با آبیاری قطره ای نیز محیط رشد را برای درختان مرکبات و توت و غیره مناسب می کنند.

ایجاد خیابان اصلی ، برق و آب و حتی پارک در این محیطها و نیز الزام به استفاده از حصار به جای دیوار برای جدایی باغها باعث شده است که شرایط خاص مانند باغ شهر برای این مناطق بوجود آید.